Verberg antwoord
Van ‘tunnelvisie’ is sprake wanneer bij het onderzoek naar de oplossing van een misdrijf politie en justitie te werk gaan vanuit één als juist aangenomen hypothese, waardoor andere verklaringen over het hoofd worden gezien.
Lucia de Berk, een verpleegkundige uit Den Haag, werd in juni 2004 veroordeeld tot levenslang en tbs, voor zeven moorden en drie pogingen tot moord. In 2006, na cassatie, heeft het hof in Amsterdam de straf omgezet in levenslang.
Verschillende onderzoeken, onder meer van de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS), hebben geleid tot de conclusie dat er tijdens de rechtsgang sprake is geweest van ernstige tekortkomingen.
De CEAS adviseerde de rechtszaak tegen Lucia de Berk te herzien wegens door justitie onjuist geïnterpreteerde en op onvoldoende gegevens gebaseerde deskundigenverklaringen en wegens onjuiste toxicologische conclusies. Ook constateerde de CEAS dat De Berk te snel als verdachte was aangemerkt en te weinig rekening was gehouden met alternatieve scenario’s.
De hoofdbeschuldiging bleek inmiddels niet langer houdbaar te zijn. De commissie vond dat in het proces te weinig aandacht was besteed aan verschillende opvattingen van deskundigen over de vergiftiging van een zeven maanden oude baby. Met name de conclusie dat de baby door digoxinevergiftiging om het leven was gekomen, kon in de ogen van de CEAS geen standhouden.
In afwachting van de herziening is Lucia de Berk in 2008 voorlopig in vrijheid gesteld.
Op 17 maart heeft het OM vrijspraak geëist bij het Hof Arnhem. De uitspraak in april 2010 luidde vrijspraak.
Er wordt gezegd dat de zaak Lucia de Berk als de grootste Nederlandse gerechtelijke dwaling de geschiedenis in zal gaan.
