Casus 1: Outreachend werken vanuit een zorg- en welzijnsinstelling

Vanuit de zorg- en welzijnsorganisatie wordt er op de volgende wijzen outreachend gewerkt:

• Er is een Wijkloket, een onderdeel van een zorg- en welzijnsorganisatie die outreachend werken uitvoert. De drie outreachend werkers hebben een structureel overleg met de woningbouwvereniging waarin bewoners worden gemeld die minimaal 1 maand  huurachterstand hebben, dit is het project: Vroeg Eropaf (https://doras.nl/vroeg-eropaf).
• Daarnaast hebben ze het project; grip op je knip. Waarin samen met de burger wordt gekeken hoe hij zijn administratie op orde kan krijgen, wanneer iemand geen werk heeft degene helpt aan vrijwilligerswerk.
• Er is een project persoonsgebonden aanpak waarin mensen die delicten hebben gepleegd benaderd worden om samen met hen te kijken hoe ze dat gedrag kunnen stoppen en hoe het wijk loket ze daarbij kan helpen.
• Een ander onderdeel dat door bemoeizorg regelmatig wordt ingezet, sterker nog vanuit bemoeizorg is opgezet, is Wijk voor Elkaar (www.wijkvoorelkaar.com). Dit is een zogenaamd resocialiseringsproject: mensen die om wat voor reden dan ook even ‘buiten de maatschappij staan’, kunnen door middel van het doen van vrijwilligerswerk weer contacten opbouwen. Vanuit bemoeizorg worden mensen naar dit project bewogen. In Wijk voor Elkaar beginnen mensen met het doen van één ochtend vrijwilligerswerk. Belangrijkste punten: het ontmoeten van andere mensen, structuur krijgen, iets doen voor anderen geeft een goed gevoel. Kortom: mensen werken aan zichzelf. Vanuit Wijk voor Elkaar krijgen de deelnemers een coach. Dat is een vrijwilliger die samen met de bemoeizorger en deelnemer een Plan van Aanpak maakt. De coach staat bijna dagelijks ter beschikking van de deelnemer, samen werken aan de vooropgestelde doelen. Het vrijwilligerswerk kan uitgebouwd worden naar vier dagdelen per week. Bemoeizorg (de professional) blijft nauw betrokken bij de ontwikkeling van de deelnemer.

Nico is 20 jaar. Hij kwam in beeld bij outreachend werken toen hij 17 was, omdat hij niet meer naar school ging, samen gewerkt met leerplicht, school, van alles ingezet. Hij wilde op een bepaald moment niets meer en is uit beeld verdwenen. De outreachend werker heeft steeds tegen Nico gezegd dat hij altijd terug mocht komen, hij was altijd welkom, geen oordeel. Op zijn 20ste kwam hij terug omdat hij het nu echt anders wilde. Op de vraag wat er nu anders is dan toen hij 17 was, antwoordde hij: ‘mijn broer is ook geholpen, dat wil ik ook’. De outreachend werker heeft een zorgaanbieder ingeschakeld, heeft diagnostiek uit laten voeren waaruit naar voren kwam dat Nico een ‘normaal’ IQ heeft, met een advies over hoe hij toegeleid kan worden naar werk. Door de uitkeringsinstantie te overtuigen dat Nico een andere aanpak nodig heeft om aan het werk te komen, is met Nico een intensief traject ingezet vanuit het project Wijk voor Elkaar. Door goed samen te wer ken met verschillende instanties, door elkaars expertise en bedoelingen serieus te nemen is het mede gelukt dat Nico nu een werkgarantiebaan heeft. De outreachend werker vindt het belangrijk dat er steeds een vangnet is voor Nico, zodat hij ondersteuning en stimulans blijft krijgen.